De modulebaan van MSCM De Pijl
Ongeveer 20 jaar geleden (in 1990) is MSCM De Pijl gestart met een modulebaan in HO. Deze baan is geïnspireerd op lijn 42 van de NMBS tussen Rivage en Gouvy in het oostelijk deel van België. De laatste keer waren de modules te zien op de Euromodelbouw 2011 in Genk. In 2008 was zij nog op bezoek op Modelspoorexpo. Daarvoor was ze te gast in Dortmund.
De realisatie van een modulebaan gaat steeds met ups en downs. Nieuwe stukken worden bijgebouwd en oude delen verdwijnen. Dat geldt ook voor de modulebaan van 'De Pijl' die gebouwd werd omdat men vreesde de lokalen in Muizen bij Mechelen te moeten verlaten. Intussen zijn we 20 jaar verder en zitten zij nog steeds in hetzelfde gebouw.
De bakken van de modulebaan van 'De Pijl' worden gebouwd volgens de NEM-normen. Deze normen kan je terugvinden op de site van www.morop.org. De baan van 'De Pijl' telt ongeveer 60 modulebakken die overwegend eigendom zijn van de leden. Naast het gebruik van de NEM-normen zijn er afspraken over de kleur, het gebruik van friezen en de verlichting van de baan. Afspraken over de sporen, de ballast en landschapsmaterialen worden niet opgelegd, maar vloeien voort uit de wekelijkse contacten tussen de leden. De coördinatie gebeurt door een zogenoemde modulemanager. Hij is verantwoordelijk voor de opvolging van de werken, het uitwerken van een plan bij deelname aan een tentoonstelling en het gebruik van het digitaal systeem van Zimo.
Lijn 42: Rivage - Gouvy
Om een afwisselend landschap mogelijk te maken werd lijn 42 van de NMBS als thema gekozen. Deze spoorlijn loopt vanaf Luik in de richting van Luxemburg over Trois-Ponts en Vielsalm. Via het grensstation Gouvy gaat het verder naar Luxemburg. In het noorden grenst de spoorlijn aan de Hoge Venen en in het oosten heb je de uitlopers van de Duitse Eifel. Ze kronkelt door een zeer gevarieerd landschap en volgt de bedding van twee riviertjes, de Salm en de Amblève.
Op de modulebaan wordt vooral gereden met materiaal uit de jaren 1980 en begin 1990. Tot de eerste helft van de jaren negentig was de lijn nog niet geëlektrificeerd. De oude armseinen werden enkele jaren daarvoor vervangen door het modern lichtseinstelsel. Naast pendeltreinen tussen Luik en Gouvy, zag je toen autoslaaptreinen naar Italië en de internationale treinen van Zandvoort, Haarlem of Amsterdam naar Luxemburg. Daarnaast had je een selectief aanbod van goederentreinen met erts- en kolenwagens naar de staalfabrieken in Luxemburg. Af en toe zag je een lokale houttransporttrein. Enkele steengroeven zorgen bovendien voor bijkomende bewegingen met ballast en grind.
Ook de stoomliefhebber komt op de modulebaan aan zijn trekken. In Trois-Ponts en Gouvy waren destijds loodsen aanwezig die stoomlocs van het type 80 en 81 in hun bestand hadden. Bovendien werden de zware goederenlocomotieven type 25 en 26 regelmatig op deze lijn ingezet.
Het landschap op de modules is gemaakt met een onderbouw in hardschuim. Verschillende lagen worden verbonden met houtlijm of met kitlijm. Met een mes, een rasp en een staalborstel worden de lagen in de gewenste vorm gebracht. Daarna volgt een laag vezelpap. Vezelpap bestaat uit een mengsel van houtvezels, plaaster en water en wordt met een spatel uitgesmeerd.
